BLOGİZM

"Sizin alınız al inandım Sizin morunuz mor inandım Tanrınız büyük amenna Şiiriniz adamakıllı şiir Dumanı da caba - Bütün ağaçlarla uyuşmuşum. Kalabalık ha olmuş ha olmamış, Sokaklarda yitirmiş cebimde bulmuşum. Ama sokaklar şöyleymiş Ağaçlar böyleymiş Ama sizin adınız ne? Benim dengemi bozmayınız. - Aşkım da değişebilir gerçeklerim de Pırıl pırıl dalgalı bir denize karşı Yangelmişim diz boyu sulara Hepinize iyiniyetle gülümsüyorum. Hiçbirinizle dövüşemem Benim bir gizli bildiğim var Sizin alınız al inandım. Morunuz mor inandım . Ben tam kendime göre Ben tam dünyaya göre Ama sizin adınız ne? Benim dengemi bozmayınız."

"İşte ben hep böyle bildiğin gibi: Kaderi öpüp başıma komuşum, Gülüşüm, oturuşum, konuşuşum, Belli efendim, besbelli Yaşamaktan soğumuşum. Yaz yağmurları misali yıllarca Yağmış durmuşum kendi içime. Zaten dünya öyle dünya ki kim kime Herkes kendi derdine anca, Herkesin yüreği lime lime... Halbuki hayatı sevmem gerekirdi. Acımayı, sevmeyi oldukça bilirim Zamanla bir iş tutmayı da öğrendi ellerim, Hem hayatıma bir de Havva kızı girdi, Ama gel gör ki bu kaderim... İşte ben böyle bildiğin gibi, N'apalım bizi bir kez mimlemiş kader Her zaman böyle, yağmur bulutundan beter. İşte böyle hilafsız, gözümün elifi Her zaman bir romantik portreye benzer... Ben zaten bu dünyada tek başınayım, hey... Bir sevdalı gönül bütün varım Eğer o da olmasa ne yaparım, Kimbilir hey Ne yaparım..."

  1.  "Günce tutmanın tehlikeli yanı budur sanırım: insan her şeyi büyütmeye, tetikte durmaya, doğruları durmadan zorlamaya kalkar." (syf 13) 2. "Sokaklarda da ne idüğü belirsiz bir yığın gürültü sürüp gidiyor." (syf 18) 3. "Şimdi kimseyi düşünmüyorum, sözcükleri bulmak için bile çabalamıyorum. Kimi zaman hızlı, kimi zaman yavaş bir şeyler akıyor içimde: Dokunmuyorum, bırakıyorum gitsin. Sözcüklere bağlanamadığım için düşüncelerim çoğu zaman karmakarışık. Belirsiz ve hoş şekiller halinde belirip sonra kayboluyorlar, hemen unutuyorum onları." (syf 21) 4. "İnsan yalnız yaşayınca, anlatmanın bile ne olduğunu unutuyor." (syf 21) 5. "Bütün bu insanlar, vakitlerini dertleşmekle, aynı düşüncede olduklarını anlayıp mutluluk duymakla geçiriyorlar. Tanrı aşkına, hep birlikte aynı şeyleri düşünmeye ne kadar da önem veriyorlar." (syf 23) 6. "Saat üç. Bir şey yapmak istediğinizde, ya çok geç ya da çok erken bir saat. Öğleden sonra acayip bir an...