1. "Her şeye, herkese sadece katlanıyordum. Sokağa adımımı atar atmaz, kendimi bir yığın muvazaanın, gafletin esiri görüyordum ve bulunduğum yerden, yaptığım işten gayri her yer, bana erişilmez şekilde güzel ve harikulâde görünüyordu." (syf 146) 2. "Ne yaşadığım hayatı beğeniyor, ne yenisine gidebilecek kudreti kendimde buluyordum.' (syf 146) 3. "Araya menfaatlerimiz girmeyince hadiseleri elbette başka türlü, daha realist bir gözle görmeğe, hakikaten daha uygun şekilde anlam ağa ve yorumlamağa başlarız." (syf 136) 4. “Fakat neyi anlatabilirdim, kime neyi anlatabilirdim? İnsan neyi anlatabilir? İnsan insana insanlara hangi derdini anlatabilir? Yıldızlar birbiriyle konuşabilir insan insanla konuşamaz.” (syf 112) 5. "Hepimiz kendi masallarımızın kurbanıyız." (syf 112) 6. "Birbirimizin ezelden kısmeti olduğumuz nasıl belliydi!" (syf 103) 7. "Belki de şahsiyet dediğimiz şey bu, yani hafızanın ambarındaki maskelerin zenginliği ve tes
Yaşadığımızı anlamak için hayata da bir ayraç koyup nefes almak lazım bazen