BLOGİZM

 1.  "İnsanlar sevgiye açlar; mutlu ya da mutsuz biten sayısız aşk hikayesi izlerler, yüzlerce saçma aşk şarkısı dinlerler. Buna rağmen, pek azı sevgiye ilişkin bir şeyler öğrenmenin gerekli olduğunu düşünür." (syf 21) 2.  "Aşk gibi sonsuz umutlar ve beklentilerle başlayan ve hiç şaşmadan yıkılan bir başka faaliyet ya da yatırım bulmak zor." (syf 24) 3.  “Başarı, itibar, para, güç, hemen hemen tüm enerjimizi bunları nasıl elde edeceğimizi öğrenmeye harcarız. Sevmeyi öğrenmeye ise verecek hiçbir şeyimiz kalmaz.” (syf 25) 4.  "Eşitlik, hiç kimsenin bir başkasının amacına araç olmaması anlamını taşır. Bu, tüm insanların birbirleri için araç değil amaç, sadece amaç oldukları zaman herkesin eşit olacağı anlamına gelir." (syf 36) 5.  "Nasıl ki çağdaş yoğun üretimde malların standartlaştırılması bir gereklilikse, sosyal süreçte de insanların standartlaştırılması öyle bir gerekliliktir. Ve bu işe 'eşitlik' denmektedir." (syf 37) 6.  "Doğumda

1.  “Her şeyin eskisi gibi olabileceğini düşünürüz hep. Ama bu doğru değildir. Hiçbir şey eskisi gibi olmayacaktır. Hiçbir şey. Kırışıklar hiçbir zaman düzleşmeyecektir. Ne duruş bozukluklarımız, ne görme, işitme duyularımızdaki zayıflıklar ne de eklemlerimizdeki hasarlar giderilebilir cinstendir. Bir bacak kırığı, her şeyi değiştirir; tıpkı her burkulma, her deneyim, her aşk ve her sitem gibi. Her şey ardında izini bırakır. Özellikle de hayat.” (syf 26) 2.  "Bu dünyadan göçmemle, düşlediğim, umut ya da arzu ettiklerim şöyle dursun, istediğim, uğruna çalışıp çabalayarak, ulaşmayı denediğim hiçbir şeyi elde edemediğimi açıkça anladım. Hiçbir şeyi. Hazır bulduklarımı ve karşı çıktıklarımı, hatta nefret ettiklerimi tekrarlamış, nihayetinde atalarımın oluşturduğu uzun zincirin bir halkası olmuştum." (syf 9) 3.  "Çünkü yaşayan herkesin bir geleceği vardır. Sadece ölüler gerçek anlamda hayatlarının bilançosunu çıkarabilir, çünkü artık yaşamaları gerekmiyordur. Yaşamak zorunda

"Birbirimize nasıl da görünmez olduğumuzu hiç düşündün mü, sevgili insan? Birbirimize bakıyoruz ama birbirimizi görmüyoruz. Birbirimizi dinliyoruz ama kendi benliğimizden çıkan sesleri duyuyoruz sadece. Başkalarının sözleri kulaklarımızın bir hatası, anlayışımızın harabesidir. Insanların sarf ettiği sözlere kattığımız anlamlara nasıl da güvenle inanıyoruz." (syf 61) "Kaçtığım bütün savaşların yaralarını taşıyorum." "Geçmişim, olmayı başaramadığım her şeydir." (syf 11) "Sevinçlerim de kederlerim kadar acı veriyor." "Bütün başlangıçlar istemeden yapılır." (syf 12) "Her duyguya bir benlik, her ruh haline bir ruh kat." "Ne ölmeyi istiyorum ne de yaşamayı." "Kendim olmayalı uzun zaman oldu." "Gündüz, hiçbir şeyim; gece, kendimim." (syf 13) "Tüm sevenlerim karanlıkta unuttu beni." "Şüphe duyuyorum, o halde düşünüyorum!" "Her şeyi ertelemekle geçiyor ömrüm." "Hissetmek