Ana içeriğe atla

Kim Bağışlayacak Beni? - Birhan Keskin Kitabından Alıntılar

 


1. "Merdivenleri üçer beşer çıkmanın

sevinci yok içimde."

(syf 164)

2. "Tedbîrini terk eyle takdîr Hudâ’nındır

Sen yoksun o benlikler hep vehm ü gümânındır."

Şeyh Gâlib Dede Efendi

3. "Serin bir rüyanın hatırınadır
çektiğim dünya ağrısı."

(syf 13)

4. "Bir hayalden geldim ben,
bir hayal verdim sana,
mavi-yeşil bir hatıra: işte dünya"

(syf 13)

5. "İşte dünya kapısı, işte dünya kederi
ister dağının gölgesinde dur, ister
incirin neşesine vur
ağrı kendini ve tamamla."

(syf 13)

6. "Ah! yine de yolumdaki kederi kimse bilmesin,
büyüsün, genişlesin, dolansın ömrümü;
kapısı kapalı çoktandır, penceresi dargın."

(syf 15)

7. "Benim de yaban bir çığlığım vardı,
çok zaman oldu, teslim ettim onu rüzgara."

(syf 15)

8. "Kışa girdik kıştan çıktık
ama değişmiyor insan
karınca duası diyorlar ördüğüm yola."

(syf 15)

9. "Aşktın sen, çimene düşmüş ışık,
ağrıda gizli sözümdün.
Bu yüzden parçalanarak yaşlanıyorum ben
bu yüzsüz çağda, sen içimde duruyorsun büsbütün."

(syf 17)

10. "Çıkacak bir düzlüğü yok ki hayatın
Bulmadım anne serinliğinde bir iklim."

(syf 17)

11. "Bir mucizeye uyandırmadı beni çağ
Ve hatıra değil artık hatıra."

(syf 17)

12. "Sağ sağrımda aşk tozu birikiyor
gamzemde lirik hatıra."

(syf 18)

13. "Durmadan değişiyormuş dünya
Örümcek bağlıyormuş hatıra…"

(syf 18)

14. "Bana karışmış, bende erimiş
tarçın kokulu bir şeyler var
Söz söylensin, dip zedelensin istemem
hatıra koleksiyoncusuyum hem yerim dar."

(syf 24)

15. "Uzun uzun bir yağmuru okudum,
Uzun ıslığını taşıdım rüzgârın,
Uzak bir kıyıya mektup yolladım.
Döndüm, derinde dövdüm kendimi.
Duydum, kırıldı içimde tuz sesi
Bir derine ağladım."

(syf 25)

16. "Engin de kendinden uzağı özlermiş
Ufuk bir şey değilmiş bana, gördüm.
Hayal kıvamıymış aşk,
Gülün kokusunu bademin neşesini
istedim."

(syf 25)

17. "Kor bir yankıdan başka nedir ki taş?
Dünyada bir heves değil mi insan?"

(syf 26)

18. "Yokluk ateşiyle tutunduk varlığa
çatladık, kırıldık
ağrıdık.
Sarıydı kum çünkü
gökyüzü sarı hatıra."

(syf 26)

19. "Sorma bana, nedir karşılığı aşkın bir insanda
savaşın, cinnetin kıyametin çağında."

(syf 27)

20. "Sorma bana, nasıl kurulur ömrün kaygısız bahçesi
bir ayağım tek hücreli bir hatırada
bastığım bin yıllık toprakta öbür ayağım."

(syf 27)

21. "Kar havası gibisin dışarda
İçimde elmanın dişlenişi..."

(syf 31)

22. "İçimde yeryüzü konuştukça anlıyorum ki,
bölünmüş bir hatırayım ben
dünyaya dağılan."

(syf 34)

23. "İnsan kadife bir hatıradan başka nedir ki? Geçmiş: üstümüzü her gece onunla örttüğümüz... uykuların derininde kor yankılarına düşer gibi olduğumuz ve sonra unuttuğumuz. Dağın doruğu ile dağın derini arasındaki mesafeden başka nedir ki insan: derininde kor tutmuş haller, doruğunda ıssızlık bilgisi... Güne ait sesler çoğaldığında hatıranın kendisi de kokusu da bilgisi de silikleşecek... Ve insan sabahın nemi kadar sessiz olmayı isteyecek."

(syf 35)

24. "Mevsimler birinden öbürüne devrilirken, elimizi arı sokarken, bisikletten düşüp dizlerimizi kanatırken canımıza bir şey olurdu; hissederdim. Ama acıya dahil değildi yine de bunlar.
Hayattı, yekpâreydi işte."

(syf 37)

25. "Toprak gibi ikiye ayrıldığımı gördüğümde yerin dibine geçmeyi diledim."

(syf 43)

26. "Ağaç anlatabilir kendini yağmura,
hiç değilse fısıldayabilir - bunu biliyorum.
Kuş nasıl tarif edecek; konsa yeryüzünde av,
uçsa bir ömür boynunda vebal."

(syf 45)

27. "Yokluğunun sebebini anlatamadım kendime,
yokluğun ne vakittir karlı bir tepe gibi
içimde."

(syf 46)

28. "Aksın, içimde siyah bir nehir gibi
dolanan keder
unuttuğum, unutmaya çalıştığım ne varsa
bende durmasın
içimde öyle çok ki, her gidenden
biriktirdiğim melekler."

(syf 47)

29. "Dünya yordu bizi. Benim de söyleyemediklerim
var. Hiç söyleyemeyeceğim onları belki de."

(syf 49)

30. "Ve geçmiş serin bir ülkedir içimde."

(syf 57)

31. "Bir ömür nasıl yaşanır, fısılda bize
Nasıl yanar hayatın ateşi içimizde?"

(syf 60)

32. "Bir tünelin uğultusunu taşıyarak içimde
acının içinden geçtim,"

(syf 62)

33. "Birbirine dolanan hayaller yumağıdır hayatımız."

(syf 63)

34. "Konuşmam artık, kalbini kırdımsa senin
bil ki yanına düştüm."

(syf 67)

35. "Geçtim hepsinden, öyle hünerle
ki yaşadığımı sanıyorlar hâlâ."

(syf 75)

36. "Anladım mana yok acıdan başka
Akşamın kör karanlığı vursun anlıma."

(syf 76)

37. "Birbirini tamamlamak üzere varolanlar
Birbirini tamamlamıyor,
Kendime dökülüyorum
İçime."

(syf 83)

38. "Kederli ömrümün
kısa açan çiçeği
bahar işte
tekrar sana
çiçeklensin diye yüzüm
noktalanma."

(syf 85)

39. “Bir kereye mahsus yaşanan her an
kendi hatasını bir daha düzeltilemiyecek biçimde içinde barındırır”

(syf 102)

40. "İkiye bölünmüş bir bütün gibi yaşadım
Bir yanım öbür yanıma düşman
Sağımda kızgın kumlar gezdirdim
Solum üşüyor eski bir anıdan."

(syf 103)

41. "İnsan ölüyorsa acıdan ölür bir gün
kendine bir daha uğrayamadığından,
koyduğu yerde durmayışındandır hayatın
hatanın dönüşsüz oluşundandır."

(syf 106)

42. "Size,
bu odanın alacakaranlığından,
okyanusundan, beni boğan dalgalarından,
tenimde kalan tuzundan ve
yastıklarda kuruyan gözyaşından
hiç bahsetmedim."

(syf 107)

43. "Anı olacak bir şeyim yok
Her şeyin dünündeyim."

(syf 116)

44. "İçime işleyen acıyı size değil
Bir suya bırakmayı öğrendim
Dal olmaktan vazgeçeli çok oldu
Bu yüzden ne bir ağacım var
Bana beden
Ne de çiçek açacak benden."

(syf 117)

45. "Kalbim,
Ölü mevsimler gibisin,
Bir şeyin görünmeyen iyi yanları gibi,
Ama bitti mevsim,
Bir başka yolcu yok sana,
Fark etmez gibisin."

(syf 126)

46. "Kalbim
demir masanın küfü, örtünün yırtığı
camın kırığı, patlayan freni hayatımın
kalbim, anla, bitti mevsim
bir başka yolcu yok sana."

(syf 126)

47. "Dünya çok üzücü bir yerdi, savaş filmlerini ve samurayları eskisi gibi sevmiyordum.. bir boşluktan aşağı mı bırakıyordum kendimi.. teller tenimi çizip canımı mı yakıyordu. mutsuzluğuma mı alışıyordum seni severken.. yoksa kan kaybından mı ölüyordum.. daha fazla parçalanacak parçam yoktu.."

(syf 127)

48. "Yitik hafızam: öksüz çocuğum benim
Kendini unutma olur mu?"

(syf 131)

49. "Hem hiçbir mevsim ısıtmaz ellerimi
anne gibi."

(syf 143)

50.  "Neden küçük bir gülümseme için
Büyük espriler gerekli bize."

(syf 154)

51. "Kendiliğinden gelen sözcüklerin misafirliğini
ne çok severdin,
Nasılsın…
Bugünlerde ben iyi gibiyim
yorgun gri kaideler arasında
hüzünlü bir yeşilim,
Ya sen…
Sen… Nasılsın?
Göğsündeki ağrılar nasıl?
İyi misin?"

(syf 167)

52. "Ben hangi kelimeye açsam ağzımı
Ben hangi kelimeyi nereye koysam
Bir sonbahar konaklar sesimde."

(syf 168)

53. "Ben hangi kelimeyle girsem akşama
Ben hangi kelimeyle nereye gitsem
Yokluğunun renginde depremler düşer boynuma."

(syf 168)

54. "Hem unutma herkes birilerinin yarasını taşır uzaklara."

(syf 171)

55. "Bazen unuttuğum yağmurlara rastlıyorum cebimde
elimdeki portakala oturup türküler uyduruyorum."

(syf 173)

56. "Arasam
bir not bırakırım ancak
gülüşümü unuttuğun aralıktan
aramasam
bir çocuk kanar yatağımdan."

(syf 174)


Kim Bağışlayacak Beni? - Birhan Keskin

Metis Yayınları

Yorumlar

Bu blogdaki popüler yayınlar

Tutunamayanlar - Oğuz Atay Kitabından Alıntılar

 1.   "Hayatım, ciddiye alınmasını istediğim bir oyundu." (syf 31) 2. "İnsanlar düşüncelerimize uygun biçimler almıyor." (syf 32) 3. "Bir cümle kaldı yalnız aklında: ''Güzel bir gün ve ben yaşıyorum.'' (syf 36) 4. "Öğrendikten sonra, bütün zorluklar geride kaldıktan sonra; vücudun her parçasında, başlangıçta bu makine kadar kör ve inatçı olan direnmenin yumuşadığını, dokunmanın mümkün olduğunu gördüğü zaman, yazık ki geçiş süresini unutuverir insan." (syf 36) 5. “Karı-kocanın birbirleriyle ve çevreleriyle durmadan yarışmasını anlamıyorum." (syf 36) 6.  "Kötülükten ancak kötülük çıkar. Bayağılık insan ruhunu öldürür." (syf 77) 7. "Sınıfta tahtaya kalktığım zaman, gene, şiirleri en iyi ben okuyordum; çünkü öğrenmiştim en çok bağıranın en iyi şiir okumuş sayıldığını. Ve öğretmenimin bu zayıf tarafını keşfeden tek akıllı öğrenciydim." (syf 77) 8. “Vazgeçiyorum, bütün insanlığın önünde eğilerek özür diliyorum; beni

Aşka Dair Nesirler - Ümit Yaşar Oğuzcan / 65 Alıntı

1. "Birazdan güneş doğacak Doludizgin atlılar geçecek yüreğimden Seni düşüneceğim." (syf 5) 2.  "Bir yeşil elbisen vardı Bir siyah ayakkabın vardı Bir gözlerin vardı Bir dudakların vardı Bir sen vardın Ama ben yoktum o sokakta." (syf 12) 3. " Tut ki ben beyazpeynirim ben zeytinim Al Ekmeğine katık et beni." (syf 11) 4.  "Kapılara sığmıyor umutsuzluğum." (syf 14) 5.  "Tanyerinde unuttuk gözlerimizi." (syf 18) 6.  "Yaşamaksa sensiz mümkün değil." (syf 19) 7.  "Birazdan gece olacak Ağır kılıçlar parçalayacak yüreğimi Pis bir koku gibi çökecek üstüme yalnızlığım." (syf 19) 8.  "Senin yeşilinde unuttum siyahlığımı." (syf 25) 9.  "Git diyorsun   Nereye gideyim  Ümitlerim ne olacak  Bunca şiirleri kim söyleyecek sana  Kim anlatacak dünyaya sığmayan güzelliğini." (syf 33) 10.  "Sevebildiğim kadar insanım ben."

İnsanın Acısını İnsan Alır - Şükrü Erbaş / Alıntılar

1.  "Ayrılık ne biliyor musun? Ne araya yolların girmesi, ne kapanan kapılar, ne yıldız kayması gecede, ne ceplerde tren tarifesi, ne de turna katarı gökte...İnsanın içini dökmekten vazgeçmesi ayrılık. İpi kopmuş boncuklar gibi yollara döktüğü gözlerini, birer damla düş kırıklığı olarak toplaması içine. Ardında dünyalar ışıyan camlar dururken duvarlara dalıp dalıp gitmesi. Türküsünü söyleyecek kimsesi kalmamak ayrılık." (syf 110) 2. “Seni hiçbir dünya telaşına değişmedim ben. Evlerin ve kalabalığın ağırlığını sana üstün tutmadım. Yoksulluğun acısından hafif bilmedim acını. Yenilen herkesin boğuntusuydu kaybolduğum uzaklık,yüzün her bulutlandığında. Nereye gidersem gideyim seni yürüdüm hep. Sevincini bir barış,bir bayram sabahı gibi taşıdım içimde. Sesine güvendim, gözlerine en çok yakışan o sürekli yaz ikindisine.” (syf 7) 3.  "Şiddetin coğrafyasında elbette gökyüzü bir lükstü ve ancak yağmur yağınca anımsanıyordu. Gittiği en büyük uzaklık evinden iş