Dost kimdi kardeş kimdi yâr kimdi
Tüm unutsam dedim unutsam
Onları unutmam ölümümdü
Bir sıcak rüzgâr geldi sallandı
Dalların acı yeşili ballandı
Oturup ağlasam dedim ağlasam
Yeşile ala karşı elâleme karşı
20 Mayıs 954’te
Kurtuluş istasyonundan tren dolusu
Güneye gidenlere el ettim
Güneyde doğuda bu şehirde
Yepyeni bir yaşamada hepsi
Çoktan unutmuşlardır beni
Affettim
Bu perişan halime sebeptir
Senin unutmuşluğunu affetmeyeceğim
Şimdi dünyanın yarısı uyuyor
Ölüm bıçak gibi kıl gibi
Elleri insanların elleri kaç defa
Ölüme değiyor
Bu yaralı kırgın halime
Bu perişanlığıma sebeptir
Bu sarı saçları alnında
Uyuyanlar için son şiir.
Yorumlar
Yorum Gönder